پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

آدم‌ها اینجا با هم حرف نمی‌زنند. هرکس سرش به‌کار خودش است. ذهنش درگیر مراحلی است که باید از سر بگذراند؛ همین هم به چهره‌ها حالتی متفکر و صبور می‌دهد. اگر تصادفی آشنایی هم ببینند، نهایتش یک گفت‌و‌گوی کوتاه صورت می‌گیرد و بعد دوباره سکوت. راننده باید با ماشین بماند و همراهانش با کیف دستی و چمدان از سمت مسافران بروند. می‌توانند چمدان‌ها را هم در ماشین بگذارند، اما ممکن است موقع ارزیابی کمی وقت‌گیر شود. همه دلشان می‌خواهد زودتر کارشان راه بیفتد و بی‌اعصاب‌خردی از مرز بگذرند.